این ویلا مشرف به دریاچه کومو است و عجایب بسیاری را در خود جای داده است در این ویلا مجموعه ای از نقاشی های رنگ روغن، کتاب، سکه های باستانی و کارت پستالهای قدیمی است.
در سالن اصلی خانه جورجیو تارونی در دریاچه کومو ایتالیا، بخشی از مجموعه نقاشی های قرن نوزدهمی او، صندلی ها و یک مبل که با پارچه طراحی شده توسط تارونی دیزاین در دهه 1970 و میز اسکالیولای قرن هفدهمی پوشیده شده است.
برای بسیاری از مردم نام دریاچه کومو یعنی یک ساعت رانندگی به سمت شمال شهر میلان در پای رشته کوههای آلپ است که تعطیلات تابستانی را با هتل هایی که دارای چترهای سایه بانی رنگارنگ هستند را تداعی می کنند. ویلاهایی به شکل قصر که در ساحل قرار گرفته اند و با ظرافت یک کوه یخی خودنمایی می کنند و تمامی این مناظر برای افزایش تجربه بازدید کنندگان عالی به شمار می رود.
در اتاق غذاخوری شمعدانهای انگلیسی قرن هجدهم، مجموعه ای از چاپهای آلبوم دیلمورین و مجموعه ای از گواش های قرن نوزدهمی از روستاهای دریاچه کومو را در خود جای داده است.
در اتاق خواب پسر تارونی، گویدو، یک تابلو به صورت کاغذ دیواری که با دست نقاشی شده و قدما اوایل قرن نوزدهم را دارد در بالای تخت بامبوی مصنوعی با ملحفه های تارونی دیزاین و کابینت های سبک چینی که توسط مادرش آنا گاستل در دهه 1960 در اندونزی خریداری بود آویزان شده است. قاب پنجره این اتاق متعلق به “جوزپه ویسکونتی دی مدرون” پدربزرگ گویدو است که در اواخر قرن نوزدهم وجود داشت.
اما در حالی که برخی از خانه های بزرگ از جمله ویلای کارلوتا متعلق به قرن هفدهم به جاذبه های عمومی واقع شده اند برخی دیگر به صورت خانه های تمام وقت منحصر بفرد باقی مانده اند. هنگامی که گردشگران در اوایل پاییز آنجا را ترک می کنند، صاحبان این املاک که از نسل های بزرگ نساجی در آغاز قرن پانزدهم هستند بر روی تراس های خود ظاهر می شوند تا به آب شیشه ای دریاچه کومو و کوه های فراتر از آن خیره شود. ضمنا لازم به ذکر است که این مالکین بودند که باعث شدند این منطقه به عنوان پایتخت ابریشم ایتالیا شناخته شود.
در سالن اصلی، یک راه پله شاه بلوطی بالای یک میز امپراطوری و یک کتابخانه حاوی بیش از 10.000 جلد کتاب قدیمی قرار دارد.
جورجیو تارونی 77 ساله که یک کلکسیونر می باشد مالک این ویلای 837 مترمربعی است. این ویلا توسط پدربزرگش اتوره تارونی که یک صنعتگر ابریشم بود در شهر اصلی کومو ساخته شد. این ویلای سه طبقه دارای هشت اتاق خواب است که در یک محور عمودی برای بهره بردن از مناظر طراحی شده است. نمای بیرونی آجری است و سقف از کاشی های سنگی خاکستری تشکیل شده است. این ویلا در مرکز یک باغ 2000 متری قرار گرفته است. داخل ویلا مانند یک موزه خصوصی و شلوغ است که با رنگ های روشن و دقیق سازماندهی شده است. از علاقه مندی های جورجیو تارونی می توان از حشره شناسی، طراحی پارچه، تصویر سازی، هنرهای مفهومی، سکه های باستانی و تاریخ خود دریاچه کومو نام برد.
گیدو پسر تارونی 35 ساله که هم اکنون مشغول کار عکاسی است و در میلان زندگی می کند، می گوید: «بزرگ شدن در این ویلا هم شگفت انگیز و هم عجیب بود.» او در مدارس محلی تحصیل کرد و در کنار فرزندان کارکنان ویلا، باغبان و وارثان ثروت های باستانی آموخت. او ادامه داد: «این شهر در آن زمان کوچک بود و همه جا را می توانستی با دوچرخه بروی و مغازه دارها به پدر و مادرت می گفتند که چکار می کنی.»
در بخش ورودی ویلا یک آینه کنده کاری شده روی میز فراتینو قرار گرفته است که مجموعه ای از طوطی های چینی را به نمایش می گذارد.
والدین گیدو زمانی که او 11 ساله بود از هم طلاق گرفتند و مادرش به آن سوی دریاچه نقل مکان کرد. مادر گیدو فرزند یکی از قدیمی ترین خانواده های ایتالیایی است. خانواده وی یکی از ثروتمند ترین دارو سازان اروپا بوده اند.
نقاشی های رنگ روغن بیشتر از مناظر اطراف دریاچه کومو و این ویلا کشیده شده اند و بر دیوارهای اصلی این بخش ویلا خودنمایی می کنند.
مجموعه ای دقیق از بیش از 30.000 سوسک گوزن نر در کابینت های سفارشی سازی شده نگهداری می شوند.
ز 
تصویر مجسمه برنزی از رمان نویس و شاعر Gabriele d’Amunzio و مجموعه ای از نقاشی های هنرمندان قرن بیستم از جمله Mario Radice, Carla Badiali, Manlio Rho, Heirdrich Maria Davringhausen می باشد.
روی یک میز کناری چوبی در زیر یک آینه غول پیکر به سبک باروک، یک دو جین طوطی چینی با رنگ های درخشان قرار گرفته اند. در طبقه زیر یک غاز سرامیکی، لاک پشت و یک جفت اردک قرار دارند. در سمت چپ یک سالن دو طبقه وجود دارد که دیوارهای آن به رنگ قرمز فراری با تزئینات زعفرانی رنگ آمیزی شده است. در دوران کودکی گیدو، پدرش عادت داشت هر سال آنها را با رنگ های تکان دهنده رنگ کند و این قضیه شامل گالری می باشد که دارای بیش از 300 نقاشی رنگ روغن است. در کف ویلا از موزائیک صیقلی چند رنگ ساخته شده است.
در تصویر اتاق کودکان جایی که گیدو و خواهرش بزرگ شدند شامل مجموعه ای از نقاشی های گل هستند که توسط مادربزرگ گیدو کشیده شده اند.
نمایی از یک سالن کوچک به سمت اتاق غذا خوری
در طبقه همکف این ویلا یک سالن تقریبا کوچک قرار دارد. این سالن به رنگ آبی طاووسی مزین شده همراه با بوم های نقاشی “مانلیو رو” هنرمند انتزاعی ساکن کومو که در اوایل قرن بیستم به واسیلی کاندینسکی پیوست. دیوارهای اتاق نهار خوری در مجموعه ای از نقاشی های فرانسوی پوشیده شده است.
در این بخش قبلا تیم طراحی پارچه مشغول به کار بود اما امروزه جای خود را به هزاران جلد کتاب چاپ اول داده است. در این بخش مجموعه ای از نقاشی های آبرنگ قرن هجدهم فرانسه قرار گرفته است. تنها مجموعه دیگری که تارونی می شناسد در موزه ویکتوریا و آلبرت لندن قرار دارد.
بخشی از مجموعه عظیم حشرات تارونی
چشم انداز از آشپزخانه به سمت سالن ورودی
اما زمانی که شما وارد طبقه دوم ویلای تارونی شوید مجموعه تارونی به اوج خود می رسد. با بالا رفتن از پلکانی که کنار نخل های گلدانی است با طاقچه های شیشه ای رنگارنگ مواجه می شوید که پرتره های نقاش قرن نوزدهمی میلان، گیدو تالونه دیده می شود و سپس وارد اتاق می شوید که «زندان من» نامیده می شود. اولین نکته ای که در این اتاق به چشم می خورد کشوهای چوبی سفارشی هستند به طول 6 متر که بیش از 30.000 سوسک گوزن را در خود جای داده است. این حشرات اروپایی به طور فزاینده ای نادر هستند و بعضا به اندازه یک مشت هم می شوند. نرها دارای انبرهای غول پیکر هستند و هر دو جنس دارای گیره های رنگین کمانی می باشند که از کبالت گرفته تا نقره ای و صورتی چرک متغیر می باشند. این سوسک ها عمدتا توسط تارونی در سفرهای اروپا، آفریقا و آسیای جنوب شرقی در طول دهه ها گرفته شده اند و به دقت نصب شده و هر کدام به صورت دستی با خطوط کوچک برچسب گذاری شده اند.
در طرف دیگر اتاق سکه های دوران پیش از ناپلئون و مجموعه های مختلف دیگر قرار دارد. در بخش دیگر این اتاق تبلیغات قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم، کارت پستال های قدیمی و نزدیک به 20.000 نوار کاغذی سیگار برگ به چشم می خورد.
یک نمای بیرونی از ویلا که توسط معمار پیرو پونجی برای پدربزرگ جورجیو تارونی که یک صنعتگر ابریشم بود طراحی شده و در اوایل دهه 1900 تکمیل شد.
این مدل وسواس ممکن است برای برخی ایجاد خفگی کند اما برای پسر تارونی الهام بخش بوده است. گیدو در یک آپارتمان 130 متری در میلان زندگی می کند و کلکسیون کوچک خود را نیز دارا می باشد. او ده ها کوزه سرامیکی قدیمی دارد که ساخته طراح ایتالیایی قرن بیستم “پیرو فورناستی” است و روی طاقچه منزلش قرار گرفته اند.
دو زره پوش مثلثی که توسط پونتی طراحی شده نیز وجود دارد. 14 عکس قابدار از لباسهای مد اواخر قرن 19 و اوایل قرن 20 که گیدو آنها را در صندوق عقب مادربزرگ مادربزرگش پیدا کرده روی دیواری در پشت پلکان فلزی که در آن می خوابد آویزان کرده است.
نگاهی از سالن کوچک طبقه همکف به سالن اصلی؛ کفسازی این بخش توسط Palladiana Terrazzo انجام شده است.
گویدو تارونی
در پایان متذکر می شویم که شما عزیزان می توانید با استفاده از مهندسین و طراحان مجموعه املاک مسترنیک قلب در شرق گیلان هر گونه ویلا را مطابق سلیقه تان چیدمان کنید تا در تعطیلات از ویلای خود لذت دو چندان ببرید. ما به سلیقه شما کمک می کنیم پس با ما در تماس باشید.
لینک سایت منبع: https://www.nytimes.com/2023/03/21/t-magazine/lake-como-italy-villa-taroni.html