اصطلاح «آرت دکو» به دوره‌ای از طراحی اشاره دارد که در دهه‌های 1920 و 30 در ایالات متحده و اروپا رایج بود. این جنبش کوتاه مدت بر مد، هنر، لوازم خانگی و سبک های ساختمانی در سراسر دهه بیست و رکود بزرگ تأثیر گذاشت. به این ترتیب، زیبایی شناسی مراقب بود تا بین شکوه و عملی بودن تعادل ایجاد کند. معماری آرت دکو نشان دهنده سبکی از ساختمان است که شیک است، اما مینیمال نیست. معماران آن زمان در رویکرد خود نسبت به طراحی مبتکر بودند. آنها به دنبال ایجاد ساختارهایی بودند که تازه، مدرن و بر خلاف سبک های احیاگر قبلی باشد. ساختمان های آرت دکو غیرقابل انکار هستند و دوره ای را نشان می دهند که در مرکز عصر ماشین قرار داشت.
تاریخ
سبک آرت دکو در اوایل دهه 1920 در سراسر پاریس دیده شد، اما اولین حضور رسمی خود را در سال 1925 در نمایشگاه بین المللی هنرهای تزئینی و صنایع مدرن نشان داد. این نمایشگاه طراحی در پاریس برگزار شد و آثار چند طراح جوان خوش آتیه را به نمایش گذاشت. این جنبش در نهایت به نام این رویداد نامگذاری شد.
پس از این رویداد، زیبایی شناسی طراحی مطرح شد. پاریس، خانه بسیاری از نمونه های اولیه معماری آرت دکو است. در ایالات متحده، ساختمان رادیاتور آمریکایی اولین ساختمان هنر دکو از سال 1924 است.
تا اوایل دهه 1930 بود که معماران مشهور چندین ساختمان دیگر که اکنون معروف به هنر دکو هستند در شهرهای آمریکا ساختند. آسمان‌خراش‌های آمریکایی، به‌ویژه، مجلل‌ترین و چشمگیرترین نمونه‌های این سبک را نشان می‌دهند.
سبک معماری آرت دکو در ایران هم پیشینه ای بسیار طولانی دارد. یکی از اولین بناهای ساخته شده در ایران ساختمان کمپانی نفت ایران و انگلیس است که در سال 1307 بنا شد و معمار این بنا مارکار گالوستیان بود. از دیگر بناهای معروف آرت دکو در ایران نیز می توان به هتل رامسر اشاره کرد که نقشه آن در سال 1307 طرح ریزی شد و در سال 1310 با همت مهندسان آلمانی، ایتالیایی و انگلیسی بنا شد. برج های ورودی ورزشگاه امجدیه هم در سال 1313 که توسط مارکوف بنا شد به سمت آرت دکو است. از دیگر بناهای مشهور به سبک آرت دکو هم می توان به مهمانخانه بزرگ دربند، کاخ سعدآباد، دبستان فردوسی، ساختمان لیستر اشاره کرد. در ضمن لازم به ذکر است که این سبک را در معماری ویلایی در استان گیلان هم می توان اجرایی کرد تا ویلایی متفاوت نسبت به بناهای دیگر داشته باشید.
مشخصات
شناسایی ساختمان آرت دکو کار سختی نیست، اما آشنایی با برخی از این عناصر رایج بسیار مفید است. مصالح ساختمانی مدرن و سنتی. ساختمان‌های آرت دکو از موادی مانند گچ، سفال، شیشه‌های تزئینی، کروم، فولاد و آلومینیوم استفاده می‌کردند. تزئینات هندسی آراسته. نقوش و جزئیات زینتی مختلفی بر روی یک بنا اعمال می شد. برخی از نقوش رایج آرت دکو عبارتند از هرم، آفتاب‌گرفتگی یا گل‌ها، زیگزاگ‌ها و سایر اشکال هندسی.
استفاده جسورانه از رنگ های متضاد. رنگ های روشن و مجلل مترادف با دوره هنر دکو هستند. ساختمان ها برای ایجاد کنتراست از رنگ های تند مانند سیاه و سفید یا طلایی و نقره ای استفاده می کردند. اشکال تکه تکه شده بسیاری از نماها با استفاده از خطوط عمودی که زاویه دار و در جهت رو به بالا و بیرون اشاره داشتند ایجاد شده اند. این اشکال مثلثی با یک سری مراحل که در نهایت به یک نقطه می رسند، پوشانده شده اند. پنجره های تزئینی هندسی. پنجره ها و درها با طرح های هندسی تزئین شده بودند. پنجره ها می توانند بلوک های شیشه ای یا مجموعه ای از درج های شیشه ای مات باشند و اغلب در یک ردیف بلند و افقی قرار می گیرند.
جان پناه و گلدسته. گوشه‌های ساختمان‌ها اغلب با سازه‌های برج‌مانند تزئین می‌شدند که یک ساختمان مربعی ساده را مجلل‌تر نشان می‌داد.
حقایق جالب
این دوره دو دوره متمایز را در بر گرفت. شاید جذاب ترین بخش دوران آرت دکو دوره ای باشد که در آن تجسم یافت. از یک طرف، شما یک دوره طراحی دارید که تجمل، ثروت و ظهور صنعت را نشان می دهد. بخش دوم دوران رکود بزرگ را در بر می گیرد که در تضاد کامل با دوره قبل است. زمانی که رکود بزرگ رخ داد، طراحان می خواستند سبک های آرت دکو مجلل را پیاده سازی کنند، اما باید این کار را به روشی هوشمندانه، عملی و مقرون به صرفه انجام می دادند. سازندگان این سبک را با ساختمان های آپارتمانی مقرون به صرفه تر و موارد مشابه تطبیق دادند. طراحان معتدل تر توانستند سازه های اساسی بسازند و از تزئینات ماشینی نسبتاً ارزان استفاده کنند. سبک‌های تزئینی برای برجسته‌ترین و نمایان‌ترین بخش‌های ساختمان در نظر گرفته شده بود که باعث صرفه‌جویی در هزینه‌ها نیز می‌شد. کیفیت و میزان دکوراسیون در معماری آرت دکو بسیار متفاوت است. بسیاری از این جزئیات به بودجه، برجستگی سازنده و کیفیت ساخت بستگی دارد.
معماری آرت دکو یک سبک احیا نیست.
طراحان اولیه آرت دکو قصد خود را روشن کرده بودند. آنها می خواستند سبکی بسازند که هیچ کس قبلا ندیده بود. جنبش هنر دکو زیبایی‌شناسی بود که قبلاً در ساختمان‌ها دیده نشده بود. با این حال، بسیاری از عناصر طراحی از جنبش ها یا فرهنگ های قبلی الهام گرفته شده اند. نقوش هنر دکو مجوز خلاقیت از اشکال هنر بومی، مصری و کلاسیک دارند.
خانه های زیادی به سبک آرت دکو ساخته نشده اند.
سبک آرت دکو بیشتر در ساختمان ها و فضاهای تجاری استفاده می شد. به این ترتیب، خانه های زیادی وجود ندارد که به سبک آرت دکو ساخته شده باشند. با این حال، برخی از افراد عناصر آرت دکو را در خانه های از قبل موجود خود وارد می کنند. به عنوان مثال، ورودی های سنتی چوبی با طاق های ساده در دهه 1930 جایگزین شدند. وسایل روشنایی و دکور با گزینه های شیک تر و آرت دکو جایگزین شدند. مردم رنگ‌های الهام‌گرفته از هنر دکو را انتخاب کردند و انتخاب کاشی‌ها برای مطابقت با این روند مدرن‌تر انتخاب شدند.
طراحی آرت دکو بر تقارن و زوایای تیز تمرکز دارد.
برخلاف معماری Art Nouveau، جنبش Art Deco بسیار کمتر عجیب و کاربردی بود. زیبایی شناسی طراحی بر روش های جدید برای ارائه اشکال سنتی متمرکز بود. در معماری آرت دکو، بسیاری از برداشت های غیرمعمول از تقارن و اشکال هندسی را خواهید دید.
ساختمان های آرت دکو پیش از معماری مدرن هستند.
جنبش آرت دکو تا حدود سال 1940 ادامه داشت، یعنی زمانی که بسیاری از طراحان مشهور مدرن شروع به پیشرفت با معماری مدرن کردند. به این ترتیب، معماری آرت دکو را می توان به عنوان یک دوره انتقالی بین سبک های سنتی مانند ویکتوریا و سبک های طراحی مدرن تر دید.
به طور خلاصه، معماری آرت دکو نشان دهنده یک دوره گذار بین رویکردهای سنتی و مدرن به ساختمان است. این دوره بین سال‌های 1925 تا 1940 را در بر می‌گیرد.
حال در ادامه به بررسی یک ویلا ساخته شده به سبک آرت دکو می پردازیم تا ببینیم برای استفاده از این سبک در معماری و دکوراسیون داخلی چه قوانینی را باید لحاظ کنیم
این یک ویلای ساحلی در یکی از محله‌های جذاب ساحل میامی، فلوریدا است. مالکان این ویلا محیط هایی را دوست دارند که هم رنگارنگ و هم صلح آمیز باشند، هم درون گرا و هم برون گرا هستند و آرزوی ارتباط با طبیعت را دارند. مالکان این ویلا مکانی را تصور می کنند که درونیات آنها را منعکس کند.
در این ویلای آرت دکو در میامی آمریکا، همه چیز از بیرون شروع می شود، جایی که یک گچ کاری سفارشی با دقت با سنگدانه های پوسته خرد شده، سواحل میامی را مستقیماً وارد ملک می کند. در همه جا، طاق‌ها بین تعادل و تکرار بازی می‌کنند، در حالی که کف‌پوش‌های ترازو و رنگ‌های نوکه‌اش از میان راهروهای گچی صورتی می‌پیچند. اتاق‌خواب‌ها و حمام‌های مجزای آنها همگی دارای پالت‌های رنگی متفاوتی هستند که طیفی از حالات متمایز و در عین حال یکپارچه را ارائه می‌دهند. ظریف ترین جزئیات و ارجاعات را می توان در قاب درها، دستگیره ها و کلیدهای چراغ پیدا کرد.
رافائل کالیچستاین و جاشوا رز طراحان این ویلا از فهرستی دستچین شده از صنعتگران خواستند تا دیوارها را بپوشانند، قطعات خاصی بسازند و مداخلاتی را انجام دهند که منحصر به فرد بودن خانه را کامل کند. در اتاق خواب اصلی، یک نقاشی دیواری با ورق طلای دیدنی با نقوش نخل از سر تخته تا دیواری که روی آن قرار دارد، امتداد یافته و به برگ‌های نخل بزرگ یک آویز برنجی سفارشی قرار گرفته است. این تنها یک نمونه از ترکیب اشیاء و مبلمان شهروندی آرتیست توسط هنرمندان و صنعتگران، عتیقه‌های پاریس و فلورانس و خلاقیت‌هایی با طراحی خودشان است.
طراحان بدون فراموش کردن علاقه شدید صاحبان به هنر، مجموعه ای از آثار مدرن و معاصر را در روایت تزئینی خانه ادغام می کنند. قطعاتی از پابلو پیکاسو، دیمین هرست، جوزف آلبرز و کول استرنبرگ به همراه مجسمه‌های بزرگ برنزی اثر وون لی و مجسمه‌های دیگری از سنگ آهک دریایی لاووکس توسط اود هرلدان برای نقطه‌گذاری اطراف و باغ‌ها انتخاب شدند. در این ویلای پرجنب‌وجوش هنر دکو میامی، این جزئیات هماهنگ، چشم‌اندازی رویایی از یک واحه گرمسیری خصوصی و سرسبز ایجاد می‌کند.
در پایان متذکر می شویم که شما عزیزان می توانید با استفاده از مهندسین و طراحان مجموعه املاک مسترنیک قلب در شرق گیلان هر گونه ویلا را به سبک آرت دکو طراحی کرده و بسازید تا در تعطیلات از ویلای خود لذت دو چندان ببرید. ما به سلیقه شما کمک می کنیم پس با ما در تماس باشید.